bençağının sonu
Kendime içimde oturacak yer bulamıyorum
Şimdi sakinleşmeye gidebilirsin
Bir nehrin bilinciyim rahminde
Boğulmak için açılmış pencereden
Boğulmadan varıyorum kaygan yüzeylere
Sadeleştirmeye gidebilirim kendimi
Kelimelere tanınan iddet dolarken
Oturup bençağını yazabilirim
Yüceltebilirim biyolojik nedenleri
-alaşağı ederken biyoloji bizi-
Etraflıca düşünme iblisi, sonra yine boşluk.
İzin verilmez gizlenmesine
Yanlış yapma ruhsatının çerçevelendiği
Görülür.
Çevresi olmayanın öldüğü, öldürüldüğü
Kesilince kuruntu iblisinin kordonu
Muktedirler tüm belleklerde normalleşir
İlkel bir anlaşma olarak doğum başlar
Senden evvel doğar iblisin
Sahne en iyi oyuncunun
Mağdurunun, işte doğarsın hayvanınla:
En büyük mağdur!
Doğarsın ve ölüm sahne arkasından sufle verir:
Sıralanmadan dönecek ne var sana
Bu saatten sonra
Ağzına kadar doludur odalar antlaşmalarla
Açılır kapılar, “gövden mezbâhta”
Uyanık iblisi kuruntunun
Sunağına koyuyor sözde cenneti
Bençağının sonunda oturuyor keyifle
Kelimelere tanınan süre dolarken.
Şiirden yüzümü kaydetmeden çıkı-
yorum:
Tüm kapalı zihinlerden korkuyorum
Kapısı zihniyetinizin.
*mezbâh: Eski dinlerin mâbetlerinde kurban kesmeye mahsus yer.