yar

ECE ELDEK

Kimse sana ateşi anlattı mı?
sonsuzluğun yara bırakıldığı gün
sürdüğün tüm lejyonlar yolda dindi

suya bıraktılar şiirlerini
suni mesafeler karanlıkta örüldü
su aktıkça üstünü örttü gecelerin

gündüz düşlerine hazır olduğunda
geleceğine süreceksin tüm kelimelerini
bir tek yalnızlıkta göreceksin
el sürülmemiş yankısını geleceğinin

kabusların florası
akşam güneşinde yanar
yüksekteyken sabret
tek istediğin istirahat
elinin değmediği hiçbir zaman yoktur ki
geleceğin sesi gırtlağına yapışır

sadece yürü
algın yıkacak şimdiyi
üstünü giy
düğmelerini ilikle
terini akıt şimdinin
bu yampiri yollarda yürürken
insan, mahallende duyduğun türkü
fidan ormanda
toy çocukluğun karanlıkta
kelimelerin sesini dinle
algını giyin
sarstı suru
dikenlerin şiiri
siste uyanan ölümsüzler
kılıçlarını salladı
damgalı Dünya
indir günahlarını