bazı 20. yüzyıl yazarları üzerine notlar

Rivka Galchen
Çev: Dilara Gostolüpçe

Flannery O’Connor: Sıfır çocuk.

Eudora Welty: Sıfır çocuk. Bir çocuk kitabı.

Hilary Mantel, Janet Frame, Willa Cather, Jane Bowles, Patricia Highsmith, Elizabeth Bishop, Hannah Arendt, Iris Murdoch, Djuna Barnes, Gertrude Stein, Virginia Woolf, Katherine Mansfield, Mavis Gallant, Simone de Beauvoir, Barbara Pym: Sıfır çocuk.

Helen Gurley Brown, Having It Allun yazarı: Sıfır çocuk.

Katherine Anne Porter: Sıfır çocuk, birçok koca.

Alice Munro: Üç çocuk. İki koca. İlk öykü kitabı otuz yedisinde.

Toni Morrison: İki çocuk. İlk romanı otuz dokuzunda.

Penelope Fitzgerald: Üç çocuk. İlk romanı altmışında. Sonra sekiz kitap daha.

John Updike: Birçok çocuk. Birçok kitap. İlk kitabı yirmi beşinde.

Saul Bellow: Birçok çocuk. Birçok eş. Birçok kitap, ilki yirmi dokuzunda.

Doris Lessing: Üç çocuğundan ikisini yetiştirmesi için babasına bıraktı. Sonradan, kendi oğluyla yaşıt bir kız çocuğunu evlat edinir gibi oldu. ‘Zeki bir kadın için küçük çocuklarla sonsuz vakit geçirmekten daha sıkıcı bir şey yok,’ dedi ve bu söylediklerine dair sorulan sorularla mütemadiyen uğraşmak durumunda kaldı. Birçok kitap.

Muriel Spark: Bir çocuk, Güney Rodezya doğumlu, manik depresyonla mücadele eden Sydney Oswald Spark ile yaptığı evlilikten. Kocasını geride bırakarak Londra’ya taşındı. Kocasıyla aynı kaderi paylaşan genç oğlu, İskoçya’ya anneannesinin yanına taşınana kadar mahalledeki bir manavın himayesinde kaldı. Çocuk, daha sonra annesi tarafından evlatlıktan reddedildi. Söylentiye göre, çocuğun sağda solda annesinin Yahudi kimliğini reddettiğini söylemesi anneyi gıcık etmişti. Birçok başka şeyin yanı sıra. Birçok kitap.

Rebecca West: H. G. Wells ile bir çocuğu oldu, bu kişiyle evli değildi. Çocuğu annesi değil de teyzesi olduğuna ikna etmeye çalıştı (muhtemelen çocuğun iyiliği için). Çocuk 1955’te gerçek olaylardan uyarlanmış Miras adında, dünya çapında tanınan iki yazarın oğlu hakkında, annenin pek iyi anılmadığı bir roman yazdı. West, yirmi dokuz yıl boyunca bu kitabın yayımlanmasına engel oldu. 1984’te kitap nihayet basıldığında, çocuk altmış dokuz yaşındaydı ve kitaba annesini daha da çok kınadığı bir önsöz yazdı. Aynı yıl çocuk, nadiren etrafta olan babası hakkında övgü dolu bir biyografi yayımladı.

Shirley Jackson: Dört çocuk.

G. Ballard: Üç küçük çocuklu dul. Her gün içti, oldukça üretkendi ve tüm çocuklarına otobiyografisinde aynı isimle hitap etti: ‘Hayatın mucizeleri.’ Yenidoğan çocuklarını tarif ederken şöyle yazdı: ‘Genç olmaktan öte, bir insanın olabileceği en genç halde, yine de yaşlı görünüyorlardı. Alınları ve yüzlerindeki ifade zamanın getirdiği çizgilerle dolu, Mısırlı heykellerin kafaları gibi ilkel ve pürüzsüz, sanki anne babalarını bulmak için muazzam bir yol kat etmişlerdi. Sonra aniden yine gençleştiler.’ Ballard aynı zamanda Şangay’da gözaltı kamplarında geçirdiği çocukluğundan şefkatle bahseden bir baba.

Notes on some twentieth-century writers

Flannery O’Connor: No children.

Eudora Welty: No children. One children’s book

Hilary Mantel, Janet Frame, Willa Cather, Jane Bowles, Patricia Highsmith, Elizabeth Bishop, Hannah Arendt, Iris Murdoch, Djuna Barnes, Gertrude Stein, Virginia Woolf, Katherine Mansfield, Mavis Gallant, Simone de Beauvoir, Barbara Pym: No children.

Helen Gurley Brown, author of Having It All: no children.

Katherine Anne Porter: No children, many husbands.

Alice Munro: Three children. Two husbands. First story collection at age thirty-seven.

Toni Morrison: Two children. First novel at age thirty-

nine.

Penelope Fitzgerald: Three children. First novel, age sixty.

Then eight more novels.

John Updike: Many children. Many books. First book age twenty-five.

Saul Bellow: Many children. Many wives. Many books.

First at age twenty-nine.

Doris Lessing: Left two of her three children to be raised by her father. Later semi-adopted a teenage girl, a peer of one of her sons. Said, and had to repeatedly handle questions about having said, that there was “nothing more boring for an intelligent woman than to spend endless amounts of time with small children.” Many books.

Muriel Spark: One child, born in Southern Rhodesia during her marriage to Sydney Oswald Spark, who suffered from manic depression. She moved to London alone, leaving behind her husband. Her young son, also left behind, ended up in the care of some fruit sellers down the road, before he eventually moved to Scotland to live with his maternal grandparents. The child was later disinherited by his mother, who was annoyed, it is said, that he went around complaining that his mother wouldn’t admit that she was Jewish.

Among other things. Many books.

Rebecca West: Had one child with H. G. Wells, to whom she was not married. Tried to convince the child that she was his aunt and not his mother (arguably for his own good). In 195s, the child wrote a roman à clef.

Heritage, about the son of two world-famous parents; the mother does not come off well. For twenty-nine years, West successfully blocked publication. In 1984, when the novel was finally released, the child, aged sixty-nine, wrote an introduction to the book that further condemned his mother. The same year, the child published a laudatory biography of his mostly absent father.

Shirley Jackson: Four children.

G. Ballard: Widowed with three young children. Drank every day, was very productive, and called all of his children, in his autobiography of the same name, “miracles of life.” In describing seeing his children newly born, he wrote, “Far from being young. as young as a human being can be, they seemed immensely old, their foreheads and features streamlined by time, as archaic and smooth as the heads of pharaohs in Egyptian sculpture, as if they had traveled an immense distance to find their parents. Then, in a second, they became young.” Ballard also wrote with fondness about his time as a child in the internment camps of Shanghai.