şişeli portre
Susuşlar şişesiyim.
1.78 cm, cam.
Bana bir tokat at
Yahut ters davran
Gör istersen
İçime düşürdüğün çakıl taşı
Açık kapağım
Her daim
Dışımda bir gül desen,
Dikeni rüyam içre.
Battığı yerde bir ses,
Bir bahar çiçeği.
Yaraya damlayan bal.
Konuşun!
Konuşayım ablam.
Ağlayınca
Dünya buğulanınca
İçimin sakinleri
Sis sanıyor.
İçimin sakinleri
Bana abla diyor
Ve kraker yiyor.
Ağzınızda yanan fener
Kalbinizi görüyorum,
Bir uçurum
Kalın bir saç örgüsü keder
Benim kalbim neden görünmüyor.
Yorgun bir ay avluda
Kuyunun yanında
Göğe asılmayı bekliyor.
Akşam soğuğunda
kesik kesik ışıklar yayıyor.
Ona biraz su serp.
Konuşur belki
Hafifler
Yeniden yükselmek için
Kendisini bekleyen
Anne havaya
Soru soran kıyılardan
Cevap gelmez kıyılara
Yüzerim,
Yağmurlar altında.
Susuşlar şişesiyim.
1.78 cm, cam.
Aklım bazen bir uzay
İçimde tozlanmış bir ay
Taşların altında.