kumari

Mona Kareem
Çev: Cansen Mavituna

Sevgili Kumari,
Adın gerçekten Kumari mi, hiçbir fikrim yok
İşe başlar başlamaz hizmetçinin adını değiştirmek, Körfez’de bir gelenek
Anne’nin ilk söylediği, “Adın artık Maryam/Fatima/Kumari/Chandra”
Pamuktan önlüğünü bile vermeden önce,
Buralardan kaçıp
Özgürlüğüne kavuşmadan evvel
On kişiyle tek göz bir odada kalıp
Klimaların altında sararıp solmuş
Aile fotoğraflarıyla dolu duvarları izleyen
Bir önceki Kumari’nin giydiği önlüğün aynısı.

Kumari,
Seninle İngilizce konuşup
Kendine ait bir oda verirler belki
Ama sana pembe bir üniforma giydirecekler, kesin
Çünkü baştan çıkarmak, sadece kapatmaların görevi değil artık.

Ya da belki Arapça konuşurlar
Bir de elleri ve kollarıyla
Kimi günler el işaretleriyle bir şeyler anlatmak,
Kimi günler de bir tokat yapıştırmak için.

Evin oğluna yardım etmen gerekebilir
Cinsel arzularını keşfetmesi için,
Hatta fedakarlık yapmak zorunda kalırsın belki
Baba’nın fiziksel yetersizlikleri için.
Her halükarda karakola gideyim deme
Çünkü bütün babalar ve oğullar oradan çıkma.

Kumari,
Saçını kısa tutmayı unutma,
Anne bir gün öfkesine kapılıp
Örgülü saçlarını halat gibi eline dolayabilir.

En sevdiğin şarkıları bir deftere yaz,
Unutulmuş şarkıların orada işi yok.

Öfkelen Kumari,
Kendini çamaşır iplerine as,
Bıçağını mutfaktan başka yerlerde de kullan,
Anneye, Babaya ve Paşalarına bir ders ver,
Senin tanrılarına dair tüm o mitlere inansınlar bırak,
Rüyalarında senden
Körfezli kanı isteyen
Tarihin karnını doyurmak için.

Kaç Kumari, kaç
Eline geçen her şeyi çal;
Hayaletsen hayalet gibi davran.

Kumari

© Translation: 2016, Saqer A. Almarri

Dear Kumari,
I, of course, do not know if Kumari was really your name,
It became a custom in the Gulf to change the name of the servant upon arrival,
The mama says to you, “Your name is Maryam/Fatima/Kumari/Chandra,”
Even before she gives you your cotton apron,
The same apron that the previous Kumari used
Before she ran away
And became free
Crowded in a single room with ten others
Watching their pictures on the walls
Fading under the air conditioners.

Kumari,
They may talk to you in English
And give you your own room,
But they will dress you in a pink uniform,
For the concubine is no longer required to seduce.

Or they may talk to you in Arabic and the language of fingers,
That which depends on hand signs in some days,
Or on slapping your cheeks in others.

You might have to help the son
Discover his sexual desires,
Or even sacrifice
For the father’s bodily failures.
In both cases, do not run to the police station,
From there all fathers and sons come.

Kumari,
You must cut your hair regularly,
Mama might get angry one day
And claim your braid as a rope in her hand.

Write all the songs that you love in a notebook,
No forgotten songs can be found there.

Get angry, Kumari,
Hang yourself with the clothesline,
Use your knife outside the kitchen,
Teach the Mama and the Baba and the Bacha a lesson,
Let them create all those myths about your gods
Who ask you in your dreams
For some Khaleeji blood
To feed the belly of history.

Run, Kumari, run
And steal everything you find;
A ghost gotta act like one.