Ellerim kanıyor, 77 gündür oynamadım
Sallamadım sağa sola
Oynama çok demişlerdi saçaklarınla
Çocuktum içimden duaları
yetmiş
yedi
kere
tekrar ederdim
Kimsenin bilmediği rüyalar
Fısır fısır dualar

İsa bir yerlerde popstardı
Biz buhurlar yakardık
Bir yorgunluğa doğmuştuk
Okula tütsüler getirirdim, duymazlardı

Sonra

İsa bir yerlerde tekrar çarmıha gerildi, odamda
Bir kadın ilk kez suratıma saçaklanarak baktı
Herkesin bildiği dünyalar mavi yeşil dünyalar

Benim ellerim pullanıyor
Açıkça hiç delirmedim
Tütsüler yaktım tam ortamdan yaktım başımdan aşağıya
bir nefesi boh diye içime çektim geçirdim bir dikiş iğnesini
geçirir gibi ellerinden adamın

Açıkça hiç sökmedim iplikleri
İnce ince sarktılar üzerimden

İsa bir yerlerde çarmıha geriliyordu
Adam suratıma vuruyordu
Kadın suratıma gülüyordu
Ben İsa’nın popstar olduğu ülkelere mektuplar yolluyordum ki
Sonra kendi çarmıhlarına gerdim hepsini

Ezbere çok dua biliyordum
Bir söylesem hepsini üzerinizden
Ekşi bir oruca benzeyen suratlarınız uğuldar

Benim anneannelerim var
İsimleri aynı
Yine de İsa’yı çarmıha gerdim
İsa’nın popstar olduğu ülkelere
Çok vizeler alıp gittim
Meryem suratıma güldü, gördüm

Tütsüler yaktım
Tam ortamdan yaktım

Adamlar öldürmüştüm sözde
Gittim bir günahı karşılamaya
Tütsülerim ortadan kırıldı

Sen, dedi İsa
Ne ara bu kadar öldürüldün
Gittim tütsüleri kırdım fırlattım suratına
Yanmadı, sakince düştü

Ben adamlar öldüreceğim dedim
Göğe yükselene kadar buharlarım
Seni de öldüreceğim
seni
popstar
yapmayanları da

Ben adamlar öldüreceğim
Tütsülerim ortadan kırıldı
Bir kadın saçaklanarak güldü
dedi ben
hiç
delirmedim
açıkça

Dedim Meryem koş çarmıha