daha önce bilmediğim şey
ÇEV: E. İREM AZ
atların nasıl basbayağı başka atlar
doğurduğuydu. Bebek falan değil,
arafta bir varlık hiç değil: Dört ayaklı,
yürümeye kararlı, annenin arkasında
zar zor ilerleyen bir yaratık. Bir at
başka bir ata yol açıyor ve aniden iki at
oluveriyor öylece. Seni böyle sevdim. Seni,
Red Bank’ten gelen trenden kolun kadar
bir kahve taşırken bir yanında iki bilgisayarın
hantalca salladığı çantayla inen. Birbirimizi
gördüğümüzde kahkahalara boğulduğumuzu
hatırlıyorum. Aramızdaki üzerine titrenecek,
cıvıldanacak narin bir şey değildi. Tam
gelişmiş, koşmaya hazır geldi.
*Bu şiirin İngilizce orijinali ilk kez Washington Square Review’un Bahar 2018 sayısında yayımlanmıştır.
What I Didn’t Know Before
was how horses simply give birth to other
horses. Not a baby by any means, not
a creature of liminal spaces, but a four-legged
beast hellbent on walking, scrambling after
the mother. A horse gives way to another
horse and then suddenly there are two horses,
just like that. That’s how I loved you. You,
off the long train from Red Bank carrying
a coffee as big as your arm, a bag with two
computers swinging in it unwieldily at your
side. I remember we broke into laughter
when we saw each other. What was between
us wasn’t a fragile thing to be coddled, cooed
over. It came out fully formed, ready to run.