her sabah yeniden

dükkânını düzenleyen lastikçi
çağırmak üzere yoldan geçenleri
kaldırıma diziyor teker teker
lastikleri ve flamaları
kırklı yaşlarında
toparlak yüzü,
ona öykünen göbeğiyle
taş çatlasa bir altmış altı
kısalığına teselli gibi yerli yerinde
alın yazısını gizleyen kır saçları
gövdeyi taşıyan damarlı bacaklar
parantez açmış, gösterircesine
bu görevde ne denli zorlandıklarını

çağrısına uyup
dükkânın önüne yanaşan beyaz arabanın
sol ön lastiğini sökmek için
krikoyu gözü kapalı yerleştirir
ya da bijon anahtarını
tek elinde hokkabaz hızıyla çevirirken
tanrıların kendisini çarptırdığı cezadan habersiz
bu gözlüklü sisifos,
evrimin tüm mirasını kullanıyor
ve yuvasından ettiği tekeri
iki eliyle önü sıra yuvarlarken
ansızın
göz ucuyla bana bakıyor, aşağıya

7.45 otobüsü beni bekliyor