arkadeler, izakayalar

MONICA PAPI

Ama ben geleceğimi nasıl sana verebilirim?
habibim
Sihre eklenen odasında maria’nın ve
taş mutfağının altında yatan şarapları seçen
eva’nın
yataklarında
ilacımı alırken geceliğimle sırtımı sana
yüzümü gece lambasına çevirdiğim
Böyle tekrarlanan şeyler
tekrarlanır
Durdurulan yazlarda eylüllerde bahçe saksılarında
Benim habibi ile her akşamüstü bir petit fours demlenmesi
ya da sabahları kiraz çiçeklerinin tuzlandığı ekşi tatlı bir
sakura çayı rüyası
Ama ben gelecek kokmuyorsam yastıklarda
ve başlarda
yalnız omuzlarımdan çekiyorsam kokuyu

Sonra şehri bulmakta diretirim
Bir şey göstermek isterim sana
geceleri isterim, karaokeyi
arkade salonlarını, izakayaları

Övünüyorsun kalbinsiz
Tıkabasa gezerken
Kanıtlamadan göstermek isterim
Su çiçeğini, arap şehirlerini

Herkesin geçmişi olabilirim ben
Ama geleceğimin bana göre mi olacağını senden öğrenmem
Benim için yapılmışsa, senden öğrenmem onu.